
ایربگ یا کیسه هوا، یک وسیله ایمنی نسبتا مدرن است که در زمان بروز تصادفات در خودروها، پر از باد شده و به شکل یک بالشتک از محفظه خود خارج میشود؛ بالشتک هوا در سیستم ایربگ اتومبیل، باعث کاهش میزان برخورد سرنشینان اتومبیل با دیگر قطعات داخلی خودرو میشود. بر اساس تحقیقات انجام شده در سال 2001 در صورتی که سرنشینان اتومبیل اقدام به بستن کمربند ایمنی کنند، در زمان تصادفات رانندگی ایربگ یا کیسه هوا میتواند حداقل تا ۸ درصد از کشته شدن آنها جلوگیری کند. ایربگها در سال 1941 برای اولین بار صنایع مربوط به جتهای جنگی طراحی و تولید شدند و پس از گذشت مدتی، در سال 1980 برای اولین بار توسط تولیدکنندگان خودروها مورد استفاده قرار گرفتند. چند سال اخیر و با توسعه استانداردهای ایمنی در سراسر دنیا، سیستمهای ایمنی مربوط به ایربگ یا کیسه هوای خودروها در دچار تغییرات فراوانی شدهاند و امروزه بخشی جدا نشدنی از صنایع خودروسازی دنیا به حساب میآیند.
انواع ایربگها بر اساس ساختار
امروزه ایربگها از نظر ساختار به دو سامانه SRS و SRP تقسیم میشوند. SRS به معنی سیستم محدودکننده تکمیلی میباشد و این کلمه اولین بار در دهه 80 میلادی توسط صنایع خودروسازی اروپا به کار برده شد. Supplemental Restraint System یا SRS به مجموعهای از ابزار و استانداردهای ایمنی خودرو گفته میشود که ایربگ نیز جزئی از آن است. اتومبیلی که از سیستم ایمنی SRS برخوردار است به معنی آن میباشد که حداقل یک ایربگ جلو (راننده) و یک کمربند ایمنی دارد. استاندارد SRS کمی زمان برد تا به صنعت اتومبیلسازی آمریکا برسد به همین دلیل بر اساس تعریف صنایع خودروسازی آمریکا SRS به معنی وجود ایربگ یا کیسه هوا در اتومبیل است و کمربندهای ایمنی خودرو جزء این سامانه به حساب نمیروند. مهمترین عنصری که باید در تعریف سامانه SRS در نظر بگیریم نحوه پر شدن کیسههای هوا یا همان ایربگها است. با گذشت زمان و توسعه فناوریهای ایمنی در خودروها کم کم استانداردهای تعریف شده برای سامانه SRS تغییر کرد و امروزه مهمترین ویژگی این سیستم سرعت مکانیزم باد شدن کیسههای هوا میباشد. بر اساس استانداردهای منتشر شده در سال 2003، زمان باد شدن کامل یک کیسه هوا در هنگام تصادفات رانندگی میبایست بین ۰.۰۴ ثانیه تا ۰.۰۷ ثانیه باشد و این المان مهمترین تفاوت بین سیستم SRS و SRP است؛ در سیستم SRP که در سال 1995 عرضه شد، کیسههای هوای بکار رفته در خودروها به صورت کامل باد نمیشوند و بر اساس تعریف سنسور RCM به کار رفته در سیستم ایربگ و به میزان ضربه وارد شده به خودرو کیسههای هوا باد میشوند. به طور کلی سامانه ایمنی SRP سرعت کمتری نسبت به SRS دارد و همین موضوع باعث شده است که در صنعت اتومبیلسازی کاربرد کمتری داشته باشد.
انواع ایربگها بر اساس جایگاه و فرم
امروزه با پیشرفت صنایع خودروسازی، سامانههای ایربگ اتومبیلها نیز توسعه قابل توجهی داشتند. در گذشته ایربگها در جلو خودرو و در زیر داشبود آنها خلاصه میشدند اما امروزه ایربگها از نظر جایگاه و فرم به بخشهای متنوعی تقسیم میشوند. در خودروهای مدرن امروزی غیر از ایربگهای جلو شاهد ایربگهای کنار، ایربگهای زانو و ایربگهای فرعی از جمله ایربگ دور فرمان هستیم. بر اساس این فناوریهای جدید، بسیاری از متخصصان معتقد هستند که ایربگها در خودروهای امروزی میتوانند تا 40 درصد میزان کشته شدن سرنشینان خودرو را در تصادفات رانندگی کاهش دهند.