سیستم انتقال قدرت دو کلاچه یا همان DCT یکی از محبوب‌ترین فناوری‌های مدرنی است که در خودرو‌های میتسوبیشی مورد استفاده قرار گرفته است. یک گیربکس دو کلاچه به شما این امکان را می‌دهد که از آسودگی یک سیستم انتقال قدرت اتوماتیک به همراه هیجان و دقت یک جعبه‌دنده دستی بهره‌مند شوید. در فناوری انتقال قدرت دو کلاچه یا DCT، از دو سیستم کلاچ به صورت جداگانه برای اتصال و قطع انتقال نیرو استفاده می‌شود. این کلاچ‌ها به صورت مستقل عمل می‌کنند ولی فعالیتشان در سیستم مکمل و موازی همدیگر است. در سیستم انتقال قدرت دو کلاچه بر خلاف نمونه‌های قدیمی، چرخ‌دنده‌ها بر روی دو شفت جداگانه سوار هستند. یکی از شفت‌ها وظیفه قرار دادن چرخ‌دنده‌های زوج را بر عهده دارد و دیگری چرخ‌دنده‌های فرد را؛ از همین رو در سامانه DCT شاهد دو قسمت مجزا هستیم که توسط شفت‌ها از هم جدا شده‌اند. شفت‌ها در امتداد یک شعاع دایره با هم قرار دارند و شفت داخلی با بهره‌گیری از یک سوراخ در فضای داخلی شفت خارجی قرار گرفته است. این شکل از طراحی به سیستم انتقال قدرت این امکان را می‌دهد که نحوه حرکت چرخ‌دنده‌ها را به سرعت تغییر دهد. شفت خارجی به چرخ‌دنده‌های زوج یعنی دو و چهار متصل است و وظیفه درگیر کردن آن‌ها را بر عهده دارد؛ در عین حال شفت خارجی به چرخ‌دنده‌های فرد یعنی یک، سه و پنج متصل است. این ترتیب قرار گرفتن چرخ‌دنده‌ها باعث می‌شود میزان مکث یا همان لگ بین ضرایب دنده به حداقل برسد. گیربکس DCT برخلاف جعبهدندههای اتوماتیک فاقد مبدل گشتاور هستند و انرژی مورد نیاز خود را از فعالیت پیشرانه خودرو بدست می‌آورند. نیروی تولید شده توسط موتور اتومبیل، ابتدا به شفت داخلی و سپس به شفت خارجی انتقال پیدا می‌کند؛ از همین رو در سیستم انتقال قدرت دو کلاچه، برای درگیرکردن چرخ‌دنده‌های زوج باید انرژی بیشتری صرف شود.
در اتومبیل‌های جدید‌تر مانند میتسوبیشی لنسر، مهندسان و طراحان صنعتی با کاهش فاصله بین چرخ‌دنده‌ها تقریبا لگ تغییر ضرایب دنده را از بین برده‌اند و این امکان را برای رانندگان فراهم ساخته‌اند که به سرعت ضریب دنده اتومبیلشان را تغییر دهند. در خودرو‌های مدرن امروزی مانند محصولات جدید میتسوبیشی، فرایند تغییر ضریب دنده با بهره‌گیری از شیفتر (پدال) پشت فرمان صورت می‌گیرد؛ که این موضوع سرعت تعویض دنده را به شکل قابل توجهی بالا برده است.
آینده سیستم انتقال قدرت دو کلاچه
فناوری DCT یا همان سیستم انتقال قدرت دو کلاچه در سال 1980 برای اولین بار ساخته شد و به صنعت اتومبیل‌سازی راه پیدا کرد؛ اما به شکلی می‌توان این سیستم کاربردی را یک تکنولوژی جدید دانست، زیرا تا سال 1995 نتوانسته بود وارد پروژه‌های بزرگ و عمومی شود. در سال‌های اخیر سیستم انتقال قدرت دو کلاچه دچار تغییرات فراوانی شده است و خودروسازان بزرگ همیشه به دنبال بهبود این فناوری بوده‌اند. خودرو‌های مدرن امروزی مانند اتومبیل‌های جدید میتسوبیشی با بهره‌گیری از جدید‌ترین سنسور‌های حرکتی و کامپیوتر‌های هوشمند، این توانایی را بدست آورده‌اند که بازه زمانی تغییر ضریب دنده را در سیستم انتقال قدرت دو کلاچه به حداقل خود برسانند و این سامانه را لذت‌بخش‌تر از گذشته به مردم جهان ارائه دهند.
