موتورهای احتراق داخلی که اکثر ماشین‌های ما از آن استفاده می‌کنند از زمان اختراع خود تغییر نکرده‌اند اما طراحی آنها در طول سال‌ها بهبود یافته‌ است. فن‌آوری‌هایی مانند زمان‌بندی متغیر سوپاپ، غیرفعال‌سازی سیلندر، تزریق سوخت مستقیم و … فرآیند احتراق و عملکرد خودرو را کارآمدتر می‌کنند، همچنین به طور همزمان آلودگی را کمتر می‌کنند.

MIVEC یا همان سیستم خلاقانه میتسوبیشی برای کنترل الکترونیکی زمان‌بندی سوپاپ، نام تجاری یک تکنولوژی برای زمانبندی متغیر سوپاپ‌های موتور خودرو است، که توسط میتسوبیشی موتورز توسعه یافته است. MIVEC زمان مصرف و خروج میل بادامک‌ها را متغیر می‌کند، که باعث افزایش قدرت و گشتاور خروجی طیف وسیعی از سرعت‌های موتور می‌شود. این سیستم همچنین می‌تواند عملکرد توربو‌شارژر را سریعتر و دقیقتر کند. MIVEC برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ معرفی شد و اولین ماشین‌هایی که از این سیستم استفاده کردند میتسوبیشی میراژ هاچبک و میتسوبیشی لنسر سدان بود. اگرچه این سیستم در ابتدا به منظور افزایش عملکرد طراحی شد، پس از آن برای بهبود اقتصادی و تولید دود کمتر توسعه داده شد.

برخی از تکنولوژی‌هایی که احتمالا در آینده‌ خودروها مشاهده می‌کنیم عبارت اند از:

۱ – Camless engines: مکانیزم‌های زمان‌بندی سوپاپ متغیر و بالابر سوپاپ متغیر که در خودروهای کنونی استفاده می‌شود اگرچه انعطاف‌پذیر هستند ولی انعطاف‌پذیری بی‌نهایتی ندارند. با تکنولوژی موتور Camless، موتور به حدی از انعطاف‌پذیری می‌رسد که در حین چرخه احتراق، هر کدام از سوپاپ ها داخل هر سیلندر به طور مستقل عمل می‌کنند. بنابراین زمان‌بندی سوپاپ متغیر بی‌نهایت ارايه شد. موتورها همچنین می‌توانند بالابر سوپاپ را بدون نیاز به تغییر معماری مکانیکی موتور تغییر دهند. این موتورها همچنین برای افرادی که مایلند خودروی خود را تیون کنند، مناسب خواهد بود، به دلیل اینکه قادر خواهید بود از همان موتور عملکرد بهتری را به دست آورید. شما می‌توانید این کار را به راحتی و با استفاده از عوض کردن چیدمان موتور، بدون نیاز به تغییرات مکانیکی بزرگ انجام دهید.

۲ – موتور اتانول DI Turbo: اگرچه نسبت فشرده‌سازی بالاتر می تواند بهره‌وری سوخت را به طور قابل توجهی افزایش دهد اما نمی‌تواند به سادگی در موتورهای بنزینی استفاده شود، زیرا منجر به ضربه‌زدن به موتور می‌شود. سوخت مخلوط که موتورهای کنونی از آن استفاده می‌کنند مقادیری الکل دارد(مقدار اکتان بالاتر از بنزین) و این موضوع بسیار کمک می‌کند. با این حال، یک موتور معمولی که در یک ترکیب کار می‌کند نمی‌تواند بدون کمک افزایش اتانول نسبت فشرده‌سازی بالاتری را استفاده کند. موتور DI Turbo می‌تواند نسبت فشرده‌سازی بالاتری را استفاده کند و آنها را به اندازه موتورهای دیزلی کارآمد کند. این موتورها یک مخزن جداگانه برای E85 نیاز دارند یا قادر خواهند بود از مایع شوینده شیشه جلوی بر پایه‌ی الکل، که الان در خودروها وجود دارند، استفاده کنند. این موتورها یک توربوی تزریق مسقیم (DI) با سیستم تزریق سوخت مرسوم هستند. در بارهای نسبتا کم، موتور از بنزین و پورت تزریق استفاده می‌کند. با این حال، هنگام نیاز به قدرت بیشتر، افزایش از سیستم DI تامین ‌می‌شود که E85 را تزریق می‌کند و همزمان اثر خنک‌کننده را آماده می‌کند.

۳- HCCI: موتورهای HCCI در ترکیبی از اصول فشرده‌سازی احتراق و جرقه‌ی احتراق کار می‌کنند. HCCI با بهره‌گیری حرارت تولیدشده از فشرده‌سازی بالا، سوخت را مشتعل می‌کند. مخلوط سوخت و هوا قبل از اینکه دود خارج شود مثل موتورهای دارای شمع، پیش‌تزریق می‌شود. این موتورها انژکتور و شمع ندارند و مخلوط همگن تنها از فشار مشتعل می‌شود. موتور کارآمدتر است و از اصول یک موتور دیزلی در بارهای نسبتا کم استفاده می‌کند. در زمانی که قدرت بالا مورد نیاز است، مانند یک موتور بنزینی عمل می‌کند و احتراق با جرقه شمع آغاز می شود. موتور ممکن است از یک نسبت تراکم متغیر استفاده کند که ۱۵ تا ۲۰ درصد بهبود در بهره‌وری سوخت را به همراه خواهد داشت.

همانطور که می‌دانید کمپانی میتسوبیشی از پیشگامان صنعت خودروسازی به شمار می‌رود و در زمینه‌ موتورهای هیبرید نیز فعالیت می‌کند. شما می‌توانید به زودی از مزایای بسیار زیاد سیستم نوآورانه هیبرید EV کمپانی میتسوبیشی با دو موتور 4WD و S-AWC در خودرو میتسوبیشی اوتلندر PHEV استفاده کنید.