خودروهای هیبرید به دو دسته (HEV) و (PHEV) تقسیم می‌شوند :
این خودروها دارای دو موتور هستند: یک پیشرانه برقی و یک پیشرانه بنزینی. پیشرانه بنزینی نیروی اصلی خودرو را تامین می‌کند و در کنار آن پیشرانه برقی مانند یک ژنراتور عمل می‌کند و بخشی از نیروی خودرو را فراهم می‌کند.
در این خودروها باتری‌ها چندان بزرگ نیستند. در سرعت‌های پایین این خودرو تنها از نیروی برق استفاده می‌کند اما هنگامی که پا را بر روی پدال بگذریم و نیروی بیشتری لازم داشته باشیم (معمولا از سرعت بالای 40 تا 50 کیلومتر بر ساعت) موتور بنزینی وارد عمل می‌شود و با ترکیب شدن با نیروی برق قدرت زیادی را فراهم می‌کند.
در مدل‌های تولیدی برندهای مختلف، شباهت‌ها و تفاوت‌های مشخصی دیده می‌شود، ولی اساساً موتور برقی خودروهای هیبرید، هنگام نیاز، به کمک پیشرانه‌ی بنزینی می‌شتابد و البته با سرعت کم تا مسافت محدود (نهایتا 20 تا 30 کیلومتر) قابلیت حرکت خودرو، بی‌نیاز از بنزین را فراهم می‌کند.
بر عکس هیبریدها، در خودروهای پلاگین هیبرید حجم باتری بسیار بزرگ‌تر است و پیشرانه برقی نیروی کل خودرو را تامین می‌کند و پیشرانه بنزینی نقش یک ژنراتور را ایفا می‌کند.
مهم‌تر این که باتری این خودروها علاوه بر نیروی ایجاد شده در هنگام ترمز گیری، می‌تواند به وسیله دوشاخه‌های مخصوص در ایستگاه‌های شارژ شهری یا در خانه شارژ شوند.
در این خودروها هنگامی که شارژ خودرو به پایان می‌رسد، پیشرانه بنزینی وارد مدار می‌شود و علاوه بر تامین نیرو باتری خودرو را شارژ می‌کند.
از مزیت‌های خودروهای پلاگین هیبرید، نبود نگرانی برای تمام شدن شارژ باتری نسبت به شعاع حرکتی پایین در خودروهای تمام برقی است. شعاع حرکتی نهایی یک خودروی پلاگین هیبرید را ظرفیت مخزن سوخت و بنزین تعیین می‌کند که از این لحاظ، مشابه خودروهای بنزینی است، مسافت قابل پیمایش در خودروهای پلاگین هیبرید در برندهای مختلف متفاوت است، این خودروها به گونه‌ای هستند که می‌توانند مسافتی بین 40 تا 85 کیلومتر را از طریق برق و کاملا پاک طی کنند.
طبیعتا، مصرف بنزین خودروهای پلاگین هیبرید، در مقایسه با هیبریدهای مشابه از یک شرکت سازنده، رقم پایین‌تری است. به عنوان مثال، یک خودرو هیبرید، ۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، مصرف سوخت دارد، اما نمونه‌ی پلاگین هیبرید از همین خودرو به شرط شارژ کامل باتری‌ها با برق شهری، حدود ۴ لیتر مصرف بنزین دارد.
