هر بیننده‌ای با یک نظر به راحتی می‌تواند تفاوت میان خودروی مسابقه‌ای و خودروی معمولی یا شهری را تشخیص دهد، اولین مشخصه‌های که نظر بینندگان را در این خودروها خود جلب می‌کند تفاوت بارز در طراحی آن‌هاست، این موضوع به دلیل استفاده بهینه‌تر از آئرودینامیک و جریان هوا در سرعت‌های بالا و در شرایط پیست است. همانطور که می‌دانید خودروهای مسابقه‌ای فقط به خودروهای مخصوص پیست‌های آسفالت مثل سیلورستون یا نوربرگرینگ خلاصه نمی‌شوند بلکه بسیاری از خودروهای مسابقه‌ای در جاده‌های خاکی و سنگلاخی رانندگی می‌کنند این دسته از خودروهای مسابقه‌ای نیز در طراحی با خودروهای شهری تفاوت زیادی دارند و بارزترین تفاوت آن‌ها در نگاه اول ارتفاع بلند و تایرهای مخصوص آن‌هاست.
ولی مهم‌ترین تفاوت خودروهای مسابقه‌ای در موتور و گیربکس آن‌هاست در ادامه با ۱۰ مشخصه خودروهای مسابقه‌ای آشنا خواهیم شد:
۱- فرمول یک در تاریخ خود از موتورهای مختلفی استفاده کرده است. از موتورهای ۱.۵ لیتری تا موتورهای ۱۲ سیلندر ۳۰۰۰ سی‌سی. در حال حاضر از موتور شش سیلندر توربو با حجم ۱.۶ لیتر استفاده می‌شود.
۲- این موتور مجهز به دو سیستم بازیافت انرژی می‌باشد: سیستمی به منظور بازیافت انرژی به هنگام ترمزگیری و چرخه ترکیبی توربو با هدف بازیافت اتلاف حرارتی گازهای خروجی.
۳- در حالی که هدف مقررات جدید هم راستا کردن فرمول یک با تقاضاهای فعلی صنعت خودروسازی یعنی اقتصادی، کوچک‌تر بودن و توربوشارژ بودن موتورها بود، اما ناخواسته محرک خلاقیت شدند به طوری که فرمول یک را یک دهه جلوتر از تکنولوژی حال حاضر صنعت خودروسازی قرار دادند.
۴- ضریب درگ خودروی فرمول یک، سه تا چهار برابر سدان‌های معمولی و حتی بیشتر از ضریب درگ اتوبوس شهری است. ثابت درگ برای خودروی فرمول یک بین بازه ۰.۷ تا ۱.۱ قرار دارد در حالی که سوپراسپرت‌هایی شهری دارای ثابت درگ ۰.۳۲ و سدان‌های معمولی دارای ثابت درگ ۰.۲۳ و ۰.۲۴ می‌باشند.
۵- به طور تقریبی خودروی فرمول یک در بیشینه سرعت داون فورسی معادل با ۵ برابر وزنش تولید می‌کند.
۶- خودروهای فرمول یک و به طور کلی ماشین‌های مسابقه‌ای عکس هواپیما عمل می‌کنند.
۷- بال‌های هواپیما به نحوی طراحی شده اند که جریان هوا را طوری به بالا و پایین بال هدایت کنند که نیرویی به سمت بالا تولید شود. عکس این اتفاق در یک خودروی فرمول یک رخ می‌دهد؛ در نتیجه اختلاف فشار نیرویی (داونفورس) به سمت پایین تولید می‌شود.
۸- خودروی فرمول یک به کمک موتور قدرمندش (۶۰۰ اسب بخار یا بیشتر به علاوه ۱۶۰ اسب بخار اضافی در سی ثانیه در یک دور) و وزن کمشان مشکلی برای رسیدن به سرعت‌های بالا – ۳۷۰ کیلومتر در ساعت – در صورت نیاز، نخواهند داشت.
۹- وقتی از خودروی فرمول یک به عنوان سریع‌ترین خودرو نام می‌بریم اشاره به سریع‌ترین خودرو در پیست می‌کنیم؛ برای مثال سوپراسپرت افسانه بوگاتی ویرون با قدرت ۱۰۰۰ اسب بخار، یک دور پیست برنامه تلویزیونی تخت گاز را در یک دقیقه و ۱۶ ثانیه طی می‌کند در حالی که آمار ثبت شده برای خودروی فرمول یک سال ۲۰۰۴ در همان پیست و در شرایط بارانی ۵۹ ثانیه می‌باشد. اما در یک مسیر مستقیم ویرون با سرعت ۴۳۰ کیلومتر بر ساعت می‌تواند بر خودروی فرمول یک غلبه کند.
۱۰- مصرف سوخت موتورهای فعلی فرمول یک در شرایط مسابقه‌ای حدود ۳۰ کیلوگرم در ۱۰۰ کیلومتر می باشد.
